Er zitten zoveel kantelmomenten in zijn verhaal dat ik er makkelijk tien zou kunnen uitpakken… maar ik heb er drie gekozen die volgens mij het diepst raken aan persoonlijke transformatie, aan dat kantelpunt-gevoel waar Kantelpunten om draait:

1. Leven op “geleende tijd” en het vroege ontstaan van radicaal zelfleiderschap

2. Botsen op systemen en de keuze om je eigen pad te gaan

3. Je biografie en familiegeschiedenis als kompas in de “volle leegte” van een overgangsfase

Als ik ons gesprek met Koen in één beweging probeer te vatten, dan zie ik drie grote lijnen die ook recht in jouw en mijn leven kunnen snijden.

Er is eerst het verhaal van mislukking en kwetsuur: die eerste hoofdstukken vol schaamte, littekens en het hardnekkige zinnetje “ik kan niks anders.

Dan is er de breuk in identiteit: van “ge zijt de VRT” naar “ik ben schilder”, met daartussen die ongemakkelijke tussenzone waarin oude deuren sluiten voor er nieuwe echt open zijn.

En tenslotte is er zijn blik op toeval, doen en groei: de erkenning dat succes vaak “hoere chance”is.

Als ik terugdenk aan ons gesprek met Thomas, zie ik eigenlijk drie grote lijnen die telkens terugkomen in zijn verhaal – drie bewegingen die veel zeggen over kantelen en persoonlijke transformatie:

1. Niet wachten op de crisis, maar kantelen bij de eerste wrijving
   Veranderen niet omdat je op de grond ligt, maar omdat je voelt: het schuurt, dus ik mag bewegen.

2. Je oude huid durven afleggen: versies van jezelf achterlaten
   Bij elke overgang laat Thomas een rol, een identiteit of een “oude Thomas” achter.

3. Van bewijzen naar betekenis en rust
   Van grote gebaren en prestaties naar een kleinere cirkel: stilte, eenzaamheid in de bergen, een paar mensen die écht belangrijk zijn.

Bij het herbeluisteren van het gesprek met Tine bleven er drie grote lijnen hangen die voor mij heel sterk te maken hebben met persoonlijke transformatie, kantelpunten en onderweg zijn.

Ik vat ze samen als:

1. De plek die je bewoont, verandert wie je wordt

2. Wat je voedt, word je – identiteit als een reeks keuzes

3. Ouder worden als verschuiving: van ‘zie mij’ naar bezielde bijdrage

In mijn podcastgesprek met Gene Bervoets zitten zoveel zachte, maar scherpe kantelpunten. Ik heb er drie uitgehaald die voor mij sterk raken aan persoonlijke transformatie en transitie.

1. In het zwarte gat springen – het onbekende omarmen
2. Leven met littekens – schuld, rouw en milder worden voor jezelf
3. Dienen, overgave en jouw “gift to the world”

Wat mij meteen raakte, is hoe vanzelfsprekend Gene het onbekende lijkt te omarmen. Hij zegt letterlijk:

“Ik vind het geweldig om in een zwart gat te springen en te denken: wat is daarachter?”

En dat is niet zomaar een stoere uitspraak. Hij leeft het ook echt.

Wat mij het diepst raakte in mijn gesprek, is hoe Dirk De Wachter beschrijft dat zijn midlife geen keuze was, maar een inval, een plots donker bos zoals Dante het schreef. Het kantelpunt dat niemand plant, maar dat je leven herschikt tot op de millimeter.

Dirk citeerde de iconische opening uit Inferno, Canto I - het moment dat Dante zichzelf verloren terugvindt “in het donkere woud”.

Nel mezzo del cammin di nostra vita
mi ritrovai per una selva oscura,
ché la diritta via era smarrita.

Als ik terugkijk op mijn gesprek met Elise, zie ik drie duidelijke bewegingen die iets zeggen over persoonlijke transformatie.

 Eerst is er de kanteling van altijd onderweg zijn naar echt wortelen en je verbinden met één plaats en met mensen. Vervolgens de beweging van “mijn talent voor mij” naar “mijn talent in dienst van anderen”, met De Maestro’s als heel concreet voorbeeld.

En ten slotte de shift om crisis niet alleen als breuklijn te zien, maar als een soort cadeau: een uitnodiging tot weerbaarheid, mildheid en verdieping in wie je bent en hoe je in de wereld wil staan.

Je hoort iemand spreken die al zóveel heeft meegemaakt - professioneel succes, groot verlies, ouder worden - en dan zegt hij: “Op mijn 67ste… een kantelpunt, een openbaring.”

Ik zie drie grote thema’s die heel sterk raken aan persoonlijke transformatie, aan kantelpunten, aan hoe we omgaan met die “midlife” waar we het zo graag in vakjes over hebben:

1. Het grootste kantelpunt kan laat komen - midlife als levensfase, niet als leeftijd

2. Van nuttig naar betekenisvol - wat blijft er over als de visitekaartjes wegvallen?

3. Vreugde, talent en flow - doen wat je doet “omdat je het kan”